We zijn er Bijna

De kampeergroep reist door het zuidelijk deel van Sardinië. Tijdens een reisdag maken Niek en Joleen een grote omweg via het binnenland voor een bezoek aan Gairo Vecchio. Deze stad werd in 1951 na dagenlange hevige regenval door een modderstroom verwoest. De stad lag aan puin en is nooit meer opgebouwd. De kapotte en half ingestorte huizen maken van Gairo Vecchio nu de meest verlaten stad van het eiland: de laatste inwoner vertrok in 1963. En dat het in het zuiden van Sardinië flink kan regenen, wordt op een vrije campingdag duidelijk. Met bakken komt het onophoudelijk uit de lucht vallen. Een overdekt terras bij het restaurant biedt uitkomst: een groot deel van de groep amuseert zich met klaverjassen. Als er een excursie staat gepland naar de best bewaarde Nuraghe schijnt gelukkig de zon weer. Alleen op Sardinië zijn wereldwijd overblijfselen gevonden van de zogenaamde Nuraghe beschaving, een volk dat leefde in de Bronstijd (zo’n 3000 tot 4000 jaar voor Christus).